Stale być szczęśliwym...

[skexin SKX Rapomedyk]

Czyli wg ciebie szczęście nie pomaga, lecz przeszkadza? hmm ciekawe czyli najlepsza jest równowaga, spokój i opanowanie?

[kacper1 mOŻLIWE JEST WSZYSTKO]

Nikt nigdy nie bedzie panował nad sobą gdy sciezka zaprowadzi go do szczescia, kazdy kto podaza takowa stanie się w koncu zniewolony w szczęsciu.

Podstawa istnienia jest stan w kształcie niczego, gdy umysł nie jest kierowany w zadnym kierunku.

co ty piszesz. zastanów się najpierw, co mówisz.
czy według ciebie szczęście to zło? no przecież to są kompletne bzdury. chyba, że ja to źle rozumiem.

[pepex Zip]

czy według ciebie szczęście to zło? no przecież to są kompletne bzdury. chyba, że ja to źle rozumiem.

mu chodzi o to, ze szczescie w pewnym sensie ogranicza bo do niego dazysz, czyli nie jestes do konca wolny...... ja to zostawiam bez komentarza

[kacper1 mOŻLIWE JEST WSZYSTKO]

może masz rację. Być wolnym, to znaczy nie pragnąć niczego a według mnie, to właśnie wtedy jest się szczęśliwym, ale, to jest moje zdanie.

[pepex Zip]

szczescie nie powinno byc celem, lecz efektem ubocznym rozwoju swiadomosci ze tak powiem

[Pax]

No właśnie... czymś w tle

[DrugOn]

Ale masochiści! Gotowi zrezygnować z własnego szczęścia w imię jakiś wydumanych idei rozwoju świadomości Oj ludziki, ludziki, i po co wam to? Wywróciliście sprawę do góry nogami. Szczęście to właśnie coś co wy nazywacie 'poszerzaniem świadomości'. Tylko, jak to zauważył już Anthony de Mello, ludzie wcale nie chcą być szczęśliwi, ludzie chcą, by oddano im ich zabawki. I wy wpadliście w pułapkę utożsamiania szczęścia z tymi tworami świata zjawiskowego (nowy samochód, nowe kino domowe, nowy komputer itd.), zabawkami. I to jest źródłem takich głupawych pomysłów jak

szczescie nie powinno byc celem, lecz efektem ubocznym rozwoju swiadomosci ze tak powiem

Zaakceptujcie swoje szczęście, to bardzo miłe być szczęśliwym Nie utożsamiajcie go z niczym, bo szcęście jest w nas, choć czasem upieramy się by go nie widzieć, wierząc negatywnym myślom. Nie ufajcie waszym kapłanom, którzy twierdzą, że jest coś ważniejszego od waszego szczęścia - jak myślicie, czemu to robią - bo utożsamili swoje szczęście z zmanipulowaniem waszej osoby i chcą je za wszelką cenę osiągnąć. Będą wam wmawiać, że wszytko jest ważniejsze, rodzina, Bóg, ojczyzna, rozwój świadomosci, niż wasze własne szczęście, po to by utrzymać wasze umysły w rozerwaniu i kontrolować wasze zachowania!

[pepex Zip]

DrugOn, dalej nie rozumiesz. Ja nie pisalem o zwyklym szczesciu, tylko jesli ktos rozwija sie duchowo szczescie nie moze byc jego glownym celem, nadejdzie ono samo wiec po co o nim myslec i skupiac na nim uwage?

Stawiajac szczescie jako glowny cel trudniej je osiagnac, pojawiaja sie wtedy obawy o stracenie tego co zyskales itd...

Polecam przeczytac ksiazke Medytacja Vipassana w prostych słowach - Henepola Gunaratana

pzdr szczesliwi i nieszczęśliwi ludzie

[Til]

Hmmm... Ja tam nie wiem, czy rozwój duchowy i świadomość są produktem ubocznym szczęścia, czy też dokładnie odwrotnie. Wiem tylko, że zrozumiałem i zacząłem być szczęśliwy w tym samym momencie... A co z czego wypływa? Wydaje mi się, że szczęście pozwala zrozumieć wszystko dookoła i samego siebie, bo przestaje się być skupionym na własnym nieszczęściu (a świadomie, czy nie, wszyscy którzy nie są szczęśliwi na tym właśnie się skupiają blokując sobie szerszą perspektywę). Wydaje mi się, że zrozumienie i świadomość własnego wnętrza i tego co nas otacza (innych ludzi i świata), dają szczęście. Bo nie trzeba już więcej szukać wyjaśnienia, bo wszystko jest proste i jasne, a w reszcie, dlatego, że zaczyna się wreszcie rozumieć, że tak na prawdę wcale się nie cierpi, chyba że chce się tego samemu...
Dlatego właśnie wydaje mi się, że trudno mówić, które z którego wynika, bo wynikają z siebie nawzajem. One przychodzą razem...

P.S. Pisząc o zrozumieniu, mam na myśli to 'Prawdziwe Zrozumienie Wszystkiego', a nie zrozumienie np. tekstu którego mam się na jutro nauczyć, choć to drugie zdecydowanie też uszczęśliwia, acz na krócej ^_^"

[pepex Zip]

A co z czego wypływa? Wydaje mi się, że szczęście pozwala zrozumieć wszystko dookoła i samego siebie, bo przestaje się być skupionym na własnym nieszczęściu (a świadomie, czy nie, wszyscy którzy nie są szczęśliwi na tym właśnie się skupiają blokując sobie szerszą perspektywę).

dobre, musze Ci tutaj przyznac racje

[Bubeusz]

Szczęście - to stan pierwotny. Jesteśmy stworzeni do tego, by żyć w szczęściu, a każde odejście od szczęścia, to coś na kształt choroby, zaburzenia psychicznego.
DrugOn mądrze mówi, reszta też. Tak naprawdę wszyscy mówicie o tym samym, tylko w innych słowach.

szczęście w pewnym sensie ogranicza bo do niego dążysz

Dziwne podejście. Rozwój duchowy ogranicza, bo do niego dążę. Bycie wolnym ogranicza, bo dążę do bycia wolnym?
Bycie wolnym to również pierwotny, właściwy stan umysłu. Czy bycie wolnym można więc utożsamiać z byciem szczęśliwym?

Ja myślę, że tak

[Olina]

Przeczytałam ten temat o szczęściu i przyznaję, że trochę jestem zaniepokojona. To są dywagacje nad stanem szczęśliwości.?
Dla mnie rozwój duchowy to swiadomość istnienia, doświadczania normalnego życia tu na ziemi. Doprowadzania sie ' na siłe' do stanu szczęscia/ poprzez choćby medytacje/ wg mnie jest niezrozumieniem choćby cytowanego Osho.
W codziennym życiu potrzebna jest materialność choćby w stopniu podstawowym, ponieważ na tej pogardzanej podstwie można cokolwiek budować, a już napewno pozwolić sobie na rozwój duchowy. Dla mnie r.d. wspomaga funkcjonowanie wśród ludzi tu i teraz, w czasach, w których przyszło nam żyć.
Nie wybieramy lepszych lub gorszych uwarunkowań. Człowiek zawsze będzie na etapie poszukiwań, wyborów, a przynajmniej jeszcze bardzo długo. Stan idealny - kto do tej pory go prezentował? Jezus Chrystus i kilku innych awatarów?
Co do szczęścia, zgadzam się z mądrością ludową Chińczyków : szcześliwe moga być tylko chwile' i niekoniecznie wypracowywane jakąkolwiek techniką.
Tak myślę. pozdrawiam

[Pax]

O właśnie!! wreszcie ktoś się zgodził z tym co powtarzałem już parokrotnie na forum i byłem zignorowany lub ztłamszony

Właśnie o to chodzi... OPTIMUM!

Nie być zamknietym przyziemnym, ani nie udawać na siłe wielkiego uduchowionego guru.

Jesteśmy LUDŹMI... nic co ludzkie nie powinno być nam obce, a wszelkie proby wzniesienia się ponad człowieczeństwo to głupota taka sama jak bycie "moherem"

Nie będę udawał nigdy, że coś mnie nie interesuje, czy nie śmieszy "bo jestem uduchowiony". Właśnie dlatego czuję się wolny. Bo nie odczuwam już zadnej presji na to co mi wolno lubić a co nie. Zero pruderii.

I to jest wolność, to jest szczeście... kochać siebie samego za to kim sie jest i nie ograniczać się w imie głupich zabobonów, czy niby-morałów.

[Ola28]

a ja czytam sobie... Piszcie, piszcie ja poczytam i moze kiedys sie wypowiem

[desideratus zmiana dodaje zyciu]

Czyli wg ciebie szczęście nie pomaga, lecz przeszkadza? hmm ciekawe czyli najlepsza jest równowaga, spokój i opanowanie?

zeby doznac szczescie trzeba przezyc pierw cierpienie